صد هزار سال پیش، دست‌کم شش گونه انسانی بر روی زمین زندگی می‏کردند. امروز تنها یکی به‏ جا مانده است:

ما،

انسان‏های خردمند.

چه‌طور گونه ما در نبرد برای سلطه بر دیگران پیروز شد؟
چرا نیاکانِ شکارگر ـ خوراک‌جوی ما اقدام به ساختن شهرها و برپایی پادشاهی‏ها کردند؟ چگونه به خدایان و ملت‏ها و حقوق بشر ایمان آوردیم،

به پول و کتاب‏ها و قوانین اعتماد کردیم، و خود را برده بوروکراسی و مصرف‏گرایی و حرص ‏و آز برای خوشبختی ساختیم؟

دنیای ما در هزاره آینده چه شکلی به‏ خود خواهد گرفت؟
انسان خردمند به‏گونه‏ای جسورانه، همه‌جانبه و بحث‌انگیز هر آنچه را تا کنون گمان می‏کردیم در مورد انسان می‏دانیم به چالش می‌کشد:

افکارمان، رفتارمان، اعمال‌مان، اقتدارمان… و آینده‏‌مان را. از همگی‌مان با هر ایمان و اعتقادی می‌خواهم که روایت‌های زیربنایی جهان را زیر سوال ببریم،

پیشرفت‌های گذشته را با دلمشغولی‌های کنونی مرتبط کنیم و از نتایج جدل‌انگیز آن نهراسیم.
انسان خداگونه در پروژه‌ها و آرزوها و کابوس‌هایی کاوش می‌کند که قرن بیست‌ویکم را شکل می‌بخشند ــ از غلبه بر مرگ تا خلق زیست مصنوعی. از اینجا به کجا می‌رویم؟ و این جهان شکننده کنونی را چگونه در برابر توانایی‌های نابودگرمان محافظت می‌کنیم؟

جنگ برمی‌افتد
احتمال خودکشی بیش از کشته شدن در جنگ خواهد بود

قحطی ناپدید می‌شود
خطر چاقی بشر را بیش از گرسنگی تهدید می‌کند

مرگ چیزی جز یک مشکل فنی نیست
برابری از میان می‌رود ــ پایندگی وارد می‌شود

آینده برای ما چه در بر دارد؟
مرحله بعدی تکامل همین است