زن بارداری که (احتمالا خود نویسنده است) شروع می کند با جنینش صحبت کردن و نامه نوشتن برای کودکش.
پس این گونه شروع می کند؛ امشب تو را احساس کردم، مانند قطره ای که از دریا جدا باشد. فهمیدم که تو وجود داری، در دل تاریکی شب روشنی، حقیقت گرفت.
تو آن جا بودی! مانند تیری که بر قلبم خورده باشد، ناگهان قلبم برای لحظه ای از حرکت ایستاد.
احساس می کنم در گردابی گیر کرده ام، الان ترسی سر تا سر وجودم را فرا گرفته است، این ترس به گونه ایست که بر صورتم نمایان است. این ترس، ترس از کسی نیست من از هیچ کس نمی ترسم‌.
سعی کن این را خوب بفهمی، ترس من فقط از بابت توست.
من برای به دنیا آمدنت آماده نبودم.
من دائم این سوال را از خودم می پرسم، که شاید تو دوست نداری به دنیا بیایی؟ شاید روزی هم برای به دنیا آمدنت من را مورد مؤاخذه قرار دهی که چه کسی از تو خواسته مرا به دنیا بیاوری؟ چرا؟
فرزندم زندگی مانند یک جنگ است و شادی چیزی است که با قیمت بالایی به دست می آید.
چگونه می توانم پی ببرم که از بین بردنت کار خوبی است؟ وقتی که تو نمی توانی با من حرف بزنی.
زمانی که مادرم مرا باردار بود مرا نمی خواست، تصمیم گرفت مرا سقط کند. او هر روز مقداری دوا می خورد تا من را سقط کند، اما شبی لگدی به شکمش زدم یعنی مرا از بین نبر.
وقتی که خوشحالم احساس می کنم کار خوبی کردم، اما وقتی که ناراحتم فکر می کنم کار بدی کردم.
باز می گویم من از درد نمی ترسم زیرا درد با ما به دنیا می آید، همان گونه که به داشتن دو پا و دو دست عادت می کنیم به درد هم عادت می کنیم.
بسیاری از زن ها از خودشان می پرسند برای چه فرزندی به دنیا بیاوریم؟ نمی دانم شاید هم این زنان حق داشته باشند.
به دنیا آوردن تو برای خودم نیست، چرا که من هیچ گاه به تو احتیاج نداشته ام.
تو به شکمم لگدی نزدی پس چگونه می توانم بفهمم که دوست داری بیایی یا نه؟
من به جای تو تصمیم گرفته ام، تو به دنیا خواهی آمد؛ این تصمیم را زمانی گرفتم که عکس سه ماهه تو را دیدم.من با دیدن عکس تو چگونه می توانم تو را از بین ببرم؟
کودکم به دنیا آوردن تو برای سرگرمی نیست،
من آن توان را در خودم نمی بینم که با شکم برآمده ام در خیابان ها راه بروم، یا بعد از به دنیا آمدنت تو را شیر دهم و بزرگت کنم‌.
من زنی هستم که کار می کند پس احتیاجی به تو ندارم.
اما با تمام این ها مسئولیت تو را بر گردن می گیرم چه دوست داشته باشی، چه دوست نداشته باشی.
اگر روزی بر سرم فریاد بزنی که چرا مرا به دنیا آوردی؟ جوابت را خواهم داد.
من زنی هستم که پدرت مرا ترک کرده و تنها زندگی می کنم از این بابت هم از کسی شکایتی ندارم.
کودکم! اگر زن به دنیا بیایی، چه مسئولیت هایی را باید به عهده بگیری، این زن بودن چه شور انگیز است.آرزو کن زن به دنیا بیایی.
اگر مرد به دنیا آمدی همان قدر خوشحال می شوم شاید هم بیشتر، چون ترسی نداری که در یک کوچه تاریک به تو تجاوز شود.
در اولین نگاه تو را بپسندند، به صورت زیبا احتیاج نداری و با هرکس بخواهی می توانی باشی.

جملاتی از متن کتاب

آن شب حس کردم که تو هستی! قطره ای زندگی که از نیستی رها شده باشد.
روی تختخواب دراز کشیده بودم، چشم هایم در تاریکی باز بود، وناگهان، در این تاریکی، روشنی یقین درخشیدن گرفت، آری، تو آن جا بودی، تو وجود داشتی.
همواره این سئوال بی رحمانه را از خود کرده ام که شاید تو اشتیاق نداشته ای به دنیا بیایی؟شاید روزی مرا به خاطر این کار سرزنش کنی و با فریاد بگویی: «چه کسی از تو خواست مرا به دنیا بیاوری، برای چه مرا به دنیا آوردی؟چرا؟»
امشب با پدرت حرف زدم. به او گفتم که تو این جایی، این را با تلفن به او گفتم. چون که او از این جا بسیار دور است، از آن چه که او گفت دستگیرم شد که خبر خوشی به او نداده ام.

فروشگاه اینترنتی برساد