جایزه جهانی من بوکر که سالانه به یک کتاب که به زبان انگلیسی ترجمه شده باشد تعلق می‌گیرد، امسال به کتاب «دختران مهتاب»، نوشته جوخه الحارثی، نویسنده اهل عمان اهدا شد.

تعلق چنین جایزه‌ای به این نویسنده 41 ساله‌ی عرب، نشان از اقبال روزافزون به ادبیات کشورهای عربی در سال‌های اخیر دارد. «دختران مهتاب» می‌تواند انتخابی بسیار خوب برای بهره جستن از غنای ادبیات عرب باشد. اهمیت کار جوخه الحارثی زمانی مشخص می‌شود که بدانیم سال قبل جایزه‌ مشابه «دختران مهتاب» را رمان «پروازها»، نوشته‌ی اولگا توکارچوک، نویسنده‌ لهستانی به خود اختصاص داده بود که توکارچوک در کنار این جایزه، به عنوان برنده‌ی نوبل ادبیات سال 2018 میلادی نیز اعلام شد. همچنین از برندگان سال‌های قبل «من بوکر» می‌توان به بزرگانی همچون اسماعیل کارداره و فیلیپ راث اشاره کرد.

در سال‌هایی که اسلام‌هراسی و جدل‌های سیاسی در خاورمیانه در حال شدت گرفتن هستند، اقبال به سمت ادبیات عرب، امیدوارکننده بود و سال شگفت‌انگیزی برای «قصه» در خاورمیانه رقم زد و این دقیقاً همان کارایی هنر در روزگاران تاریک می‌باشد. جایزه‌ی الحارثی را از جهت ایجاد امیدواری در نویسندگان عرب زبان، می‌توان هم‌سنگ جایزه‌ی نوبل نجیب محفوظ در سال 1988 میلادی، به حساب آورد.

شخصیت‌پردازی‌ها و تعدد اصوات، این امکان را برای خواننده به وجود می‌آورد که هر حادثه را از چندین زاویه‌ی مختلف ببیند و هر بار به چیز تازه‌ای دست پیدا کند.

مسائلی که در این رمان مورد چالش قرار می‌گیرند از آن دست دغدغه‌هایی هستند که هر زن و مردی در خاورمیانه آنها را لمس کرده و حتا با آنها درگیر شده است.

این رمان این امکان را فراهم می‌کند که خودمان و مسائل فرهنگی و اجتماعی‌مان را در شخصیت‌های رمان پیدا کنیم و از فضایی بیرونی به خودمان و درون‌مان بنگریم.

فروشگاه اینترنتی کتاب برساد